Benim afacanlar ne makarna yer ne de mantı.Bulgur pilavına ağızlarına sürmezler,pirinç pilavınıda eh işte...Bende geçen gün beraber yaparsak yerler belki diye düşündüm ve beraber mantı yaptık.İki çocukla sırf yesinler diye her yerin dağılmasına göz yumdum.Pişene kadar tamam yiycez,biz yaptık dediler.Sonuç:Daha ilk lokmada çıkardılar.
Ay ben öyle küçücük mantılarla uğraşamam.Aslında yaparım severimde ama şu durumda çok zor.Biz küçükken babaannem çok yapardı.Sonra annem devir aldı görevi.Gönen'e has bir mantı çeşidi kocakulakİçine soğanla kıyma ve karabiber karıştırılıp harç hazırlanır.Kare kare kesilip üçgen kapatılır ve tek ucu açık bırakılır haşlanırken içine su girsin diye.Ben çocukken annemler bunu yaptığında bende yardım ederdim.Sobanın üzerine koyup pişirip yerdim.Bayılırdım.Birde bunları kapatırken içine nohut,fasulye konulurdu bir tanesinin içine.İşte bunu bulan zengin olsun falan denilirdi.Pişen kocakulaklar büyük bir tepsiye dökülür,üzerine de yağda ekmek içleri kavrulup dökülüp servis edilirdi.Biz tepsiden yerdik çok zevkli oluyordu.Hele nohutlu mantıyı bulmak için yer yer çatlardık.Dili geçmiş zaman kullandım hep ama hala yaparız biz bunu.İnsan çocukluğunu hiç unutamıyor.