Teyzelerinde Birkaç Gün...

   Geçtiğimiz hafta perşembeden salıya kadar ablamlarda kaldık.Benim afacanlar teyzelerinde kendilerini kaybediyorlar.Orada ne karışan var ne görüşen.Kendi kafalarına göre takılıyorlar.Ne isterlerse teyze ve enişteleri anında yapıyorlar.Orada hergün balkonda suyla oynama,etrafa saçma ve kafalarını suya sokma noktasına kadar geldiler.Allahtan eve gelince tutturmadılar burada da oynayalım diye.Birgün parka götürdük.Sallandılar,kaydılar.Ancak eve dönüşümüz muhteşem oldu.Yolda 1tlye akülü arabalar var bindirip bir iki tur attırıyorlar.Bizimkiler görünce binmek istediler ve bindilerde buraya kadar herşey normal.Sonra inmek istemediler,diğerlerine de binicem diye tutturdular eve götürene kadar akla karayı seçtik yer gök inledi.
   Pazar günüde akşam üzeri Ortaköy'e gittik.Yine malum bi park faslı,arkasından bi de ağlama faslı.Neyse ki eve gitmiycez denilince kendilerine geldiler.Gerçi çocuklarda haklı bunaldılar dört duvar arasında sıkışıp kalmaktan.Çokta üzülüyorum onlara yetemediğimi düşünüyorum çoğu zaman.Tek başıma çıkartmaya çalışıyorum ama zaptetmesi inanılmaz zor.Bazen iki kişi bile zor başediyoruz.Birden yola fırlarlar ya da gözümün önünden kaybolurlar diye aklım çıkıyor.Neyse çoğu gitti azı kaldı.Büyüdükçe daha da akıllanırlar umarım...

Tavla oynarken...

Erdem ve atı...

                                                                       ve boğaz...